درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله میتواند دغدغه جدی بسیاری از خانواده ها باشد اما مطمئناً شناخت شواهد تشخیصی کمک می کند با اقدامات موثر، بازدهی خدمات درمانی را دو چندان کرد. علیرغم پیشرفت روز افزون علم و تکنولوژی، بسیاری از خانواده ها برای انتخاب راهکار موثر درمانی مردد هستند و ممکن است گیج نیز شوند. مطالعه این متن، بینشی به شما می بخشد تا در زمان طلایی، زنگ خطر های هشدار دهنده را جدی بگیرید و معالجه فرزندتان را قربانی سهل انگاری نکنید.

آشنایی نسبی با عارضه لکنت زبان

تمامی افراد کم و بیش اطلاعاتی از عارضه لکنت زبان دارند و باید پذیرفت این اختلال گفتاری تنها اختصاص به سنین کودکی ندارد بلکه قربانیان بسیاری را در تمامی سنین درگیر کرده است.

مهم‌ترین تاثیر آن را می توان بر گفتار روان و الگوی کلامی شاهد بود علاوه بر آنکه علائم ثانویه ممکن است روحیه کودک را نیز درگیر کند.

برای اینکه علت دقیق لکنت زبان را درک کرد، باید دانست این اختلال ناشی از یک اتفاق خاص نیست بلکه مجموعه‌ای از شرایط در آن تاثیرگذارند اما از نظر بیوشیمیایی محققان بر این باورند که لکنت زبان ناشی از مشکلاتی است که در آناتومی مغز پدید آمده است به طوری که بر عملکرد و تنظیم هورمون دوپامین تاثیر منفی برجای گذاشته است.

در منابعی نیز این اتفاق ناشی از استعداد ژنتیکی عنوان می گردد. خانواده‌ها به ویژه والدین، نقش تاثیرگذاری در ماندگاری یا درمان شواهد لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله دارند، بنابراین باید فارغ از ماهیت خاص، علت وقوع این عارضه را شناخت. با تشخیص صحیح و ارجاع به متخصصان درمانگر در طلایی ترین زمان ممکن، بهبودی صورت میگیرد.

مطمئناً مداخله زودهنگام با استفاده از خدمات گفتار درمانی، سکوی پرتابی است تا کودک آینده درخشانی مانند سایر هم سن و سالان را تجربه کند.

حقایق جالب درباره لکنت زبان کودکان ۶ و ۷ ساله

لکنت زبان عارضه ای نه چندان عجیب و غریب است که در سنین کودکی می تواند علائم آزاردهنده ای را به دنبال داشته باشد اما شواهد تشخیصی معمولاً به شکل تکرار کلمات، اصوات و هجا است که گاه برای پشت سر گذاشتن مشکلات، گفته های متوالی نیز دیده می‌شود. جالب آنکه حضور در شرایط محیطی مختلف، می تواند شدت عارضه را نیز تغییر دهد. 

اضطراب و تنش های عاطفی می تواند موانع جدی بر گفتار سلیس ایجاد کند. باور منسوخ گذشته که لکنت زبان را نوعی مشکل واگیر می پنداشتند حال وجود ندارد و محققان بیان کردند که برای ابتلا، استعداد ژنتیکی و اختلالاتی در بخش‌های مغز موجب این عارضه خوش خیم شده است.

شیوع لکنت زبان همواره متفاوت است به طوری که در سنین پایین تر، چنین مشکلاتی قربانیان بیشتری را درگیر می‌کند اما با افزایش سن، میتوان شاهد عبور از محدودیت های گفتاری خواهیم بود.

اگر چه برخی از خانواده ها بر این باورند که لکنت زبان چندان مشکل جدی نیست و تنها توصیه های دوستان و آشنایان که سواد علمی ندارند را مبنا قرار می‌دهند، در حالی که آسیب شناسان گفتار و زبان با پشتوانه علم و تجربه می‌توانند علاوه بر تشخیص زودهنگام، راهکارهای درمانی موثر را نیز ممکن کنند.

اگر کودک در جملات خود کلمه خاصی را بیش از سه بار تکرار کرد، می‌توان به منزله زنگ خطر هشدار دهنده آن را پنداشت.

کشیدگی اصوات، حرف زدن کشیده، مکث های مکرر، استفاده از صدای خاص مانند " اوه"،  احساس عدم اعتماد به نفس برای ایفای نقش در مراودات کلامی، جنگ درونی با احساساتی همچون انزجار و ناامیدی نیز از دیگر رفتارهای ناشی از لکنت زبان است.

متخصصان برای تفهیم بهتر دلایل لکنت زبان همواره تاکید می کنند نباید کم هوشی و یا بد تربیتی، مشکلات روانی پنهان را منشا دانست بلکه چنین ضعف های گفتاری، به عنوان پدیده های پیچیده تر هستند که بهبودی وظیفه متخصصین درمانگر است.

تشخیص لکنت زبان و چالش های آن

لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله وابسته به تشخیص زودهنگام است. خوشبختانه حال با توجه به منابع اطلاعاتی به راحتی می‌توان الگو های لکنت زبان را نیز شناخت. 

مطمئنا شما نیز تجربه کرده اید فرزندتان در زمان آموختن الگوی کلامی، شواهد خاصی را نشان می دهد که ممکن است به شکل تکرار اصوات، کلمات و یا مکث طولانی باشد اگر چه چنین رفتارهایی غیرمنتظره نیستند اما در صورت ماندگاری و تشدید علائم نیاز است با درمانگران متخصص، مشاوره ای داشت. 

همچنین بروز رفتارهای ثانویه مانند پرش پلک، لرزش فک، حرکت سر نگرانی‌های دوچندانی را به همراه دارد.

اگرچه بنظر می رسد که درگیری با لکنت زبان تنها گفتار را هدف قرار داده است اما مطمئنا تبعات آن بسیار گسترده هستند به طوری که خجالت و ترس را نیز به رفتارهای کودک می‌افزاید، علیرغم بحث‌برانگیز بودن علت دقیق لکنت زبان باید پذیرفت توانمندی های دیگر نیز همچون مهارت شناختی، ژنتیک، جنسیت و محیط نیز در بروز آن نقش دارند.

لکنت زبان در دیگر تقسیم بندی های علمی جز مشکلات رشد بوده و نباید آن را برخلاف باور عموم یک مسئله عصبی و یا روانشناختی دانست.

لکنت رشد در کودکان معمولاً در سنین ۳ تا ۸ سالگی ممکن است هر فردی را فارغ از جنسیت و شرایط درگیر کند. در بسیاری از موارد شخص خود به خود می تواند این محدودیت های گفتاری را پشت سر بگذارد و شاهد بهبودی بالا نیز باشد اما در مواردی نیز اگر فرد علائم خفیف را نشان می دهد اما رفته رفته با نمایش علائم‌ ثانویه، زنگ خطر های هشدار دهنده را به صدا درمی آورد.

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله مسئولیت چه کسی است؟

اگر فرزند شما نیز درگیر لکنت زبان شده است و برای استفاده از اقدامات درمانی توجیه شده اید، نخست می بایست به آسیب شناس گفتار و زبان مراجعه کنید تا در جلسات منظم از خدمات درمانی بهرمند شوید. 

مطمئناً لکنت زبان در تمامی افراد علائم و شواهد یکسانی را بروز نمی دهد و مولفه های بسیاری در شدت عارضه تاثیرگذارند. خوشبختانه حال متخصصان گفتار درمانگر بسیاری در کشور در حال فعالیت هستند تا به افراد درگیر لکنت زبان کمک کنند تا نه تنها با مشکلات خویش کنار آیند، بلکه راحت‌تر حرف زده و تاثیرات نامطلوب این عارضه را کمرنگ کنند و در مسئولیت‌های مختلف زندگی شخصی و اجتماعی مانند دانشگاه و اشتغال موفق ظاهر شوند.

لکنت زبان در افراد بزرگسال

اگر چه جامعه افراد درگیر لکنت‌زبان اغلب متشکل از کودکانی است که در سنین آموزش مهارتهای کلامی هستند اما باید پذیرفت این عارضه در بزرگسالی نیز ممکن است به دلایل مختلف بروز کند و نیاز به دریافت خدمات گفتار درمانی نیز پررنگ است.

سکته، ضربه به سر و حوادث این چنینی مهمترین عوامل بروز لکنت زبان در سنین بزرگسال هستند. تحقیقات نشان داده است که در کودکان، اختلال گفتاری لکنت زبان شیوع بالایی دارد اما اغلب می توانند این بحران گفتاری را پشت سر بگذارند.

عده‌ای نیز با این عارضه همچنان دست و پنجه نرم می کنند و حتی ممکن است استرس و اضطراب دو چندانی برای حضور در جمع های خصوصی و دورهمی های کوچک نیز احساس کنند.

لکنت نوروژنیک چیست؟

افرادی که درگیر لکنت نوروژنیک هستند، معمولا در اثر شرایط عصبی همچون آسیب مغزی، سکته مغزی و یا دیگر اتفاقات این چنینی نمی‌توانند رسا و واضح صحبت کنند و نقص گفتاری بر اعتماد به نفس آنها نیز سایه می افکند و شواهد در بیان درست واج های ابتدایی کلمات قابل نمایش است. جالب آنکه در مقایسه با لکنت رشد، رفتارهای ثانویه پررنگ‌تر است.

قربانیان درگیر لکنت نوروژنیک بسیار کم بوده و اغلب در بیان درست کلمات بدون‌تکرار و سریع صدا های اولیه محدودیت دارند. پزشکان معتقدند جامعه افراد درگیر شامل گروه بزرگسال هستند که به دلیل مشکلات روانپزشکی و یا ضربات عاطفی، چنین ضعفی را دارند علی رغم آنکه استعداد ژنتیکی و دیگر شرایط، تاثیر چندانی بر آن ندارند.

مهمترین علت بروز لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

بروز لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله، برای خانواده ها نگرانی بسیاری را به همراه دارد ولی باید پذیرفت چندین عامل مختلف، منشأ بروز این اختلال هستند به طوری که میتوان از آنها، توانمندی‌های پردازش شناختی، عوامل ژنتیکی، جنسیت و شرایط محیطی را نام برد. در ادامه بیشتر به هر یک گریزی زده می شود

 شرایط محیطی

اغلب انسان ها ممکن است به دلیل شرایط خاص محیطی نتوانند عملکرد گفتاری درخشانی بر جای بگذارند به طوری که در موقعیت های حساس اجتماعی، مکالمات تلفنی بحث‌برانگیز، تجربیات منفی از خود نشان دهند. باید این نوع شرایط را متفاوت از اضطراب ناشی از درگیری با وضعیت گروه درگیر پنداشت.

عواقب بی توجهی به درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله باید بسیار جدی گرفته شود، مطمئناً کودک متوجه ضعف خویش در مقایسه با دیگران خواهد شد و حتی ممکن است این مقایسه منجر به پیشرفت عارضه نیز گردد به طوری که از صحبت کردن دوری کرده و ترس و اضطراب بار روانی زیادی را به همراه داشته باشد، نتیجه آن مدت ها بعد مشاهده میشود که اثرات جسمی مانند تشنج در عضلات و درگیری با احساسات مختلف مانند ناامیدی را نیز به همراه داشته باشد.

متاسفانه تا چند سال قبل افراد بسیاری از لکنت زبان و تبعات جسمی و روحی آن آگاه نشده بودند و با رفتارهای خاص منجر به انزوا و افسردگی گروه درگیر می‌شدند که از نظر اجتماعی، فعالیت چندانی دیده نمی شد و قادر به نمایش توانمندی های پنهان خویش نبودند.

شاید کمی دردناک به نظر برسد که تبعات تلخ در گروه درگیر لکنت زبان به شدت پر رنگ است به طوری که در مطالعه ای که بر روی بیش از ۲۰۰ فرد بالغ درگیر لکنت زبان صورت گرفت، مشخص شد ۷۰ درصد قربانیان معتقد بودند که این عارضه تاثیرات منفی بر احتمال استخدام و ارتقای شغلی بر جای گذاشته است و ۳۳ درصد نیز معتقد بودند تداخل عملکرد شغلی نتیجه چنین عارضه ای است، ۲۰ درصد نیز به دلیل کمبود اعتماد به نفس، شغل خویش را کنار گذاشتند، بی جهت نیست که بیان می شود این عارضه مهارت های مختلف را درگیر می کند که احساسات و عزت نفس و تصویر ذهنی بخشی از آن است.

نخستین قدم پس از تشخیص قطعی لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

پزشکان خانواده نخستین ورودی کنترلگر برای شناخت و ارزیابی گروه درگیر لکنت زبان هستند به طوری که می‌توانند پیگیری وضعیت بیمار را با ارجاع به درمانگر تسهیل کنند. در صورتی که فرد درگیر لکنت زبان شدید است و یا شواهد بیش از ۶ تا ۱۲ ماه تداوم دارند، نیاز است اولویت اصلی مراجعه به متخصصان درمانگر باشد.

شدت عارضه لکنت زبان چگونه است؟

برای مشخص شدن شدت نارسایی گفتاری نیاز است، شواهد و علائم توسط متخصصین درمانگر ارزیابی شوند تا فرد از نظر مهارت گفتاری مشخص شود.

قربانیان که معمولاً کودکانی هستند که چندان آگاهی از شواهد و علائم لکنت زبان ندارند، معمولاً با افزایش سن متوجه تفاوت خود با دیگران می شوند و این آگاهی ناامیدی بسیاری را به همراه دارد.

بسیاری از متخصصین برای تشریح این دسته‌بندی بیان کردند نوع خفیف معمولاً بین ۳ تا ۵ سالگی اتفاق می‌افتد و معمولا شواهد آن به شکلی است که کودک، رفتار های کمرنگ لکنت زبان، از خود نشان می‌دهد البته بروز رفتارهای ثانویه نیز دور از انتظار نیست.

متاسفانه برخی از خانواده ها چندان لکنت زبان را جدی نمی گیرند، در حالی که تشخیص زودهنگام و مراجعه به گفتار درمانگر می تواند پیامدهای بعدی را کمرنگ کند.

لکنت شدید نیز در گروه کودکان ۱ تا ۷ ساله شایع است، معمولاً فرد درگیر قادر نیست علائم و شواهد را در شش ماه نخست درگیری پنهان کند اما رفته رفته در برخی از افراد، الگوی بهبودی مشاهده می شود.

از جمله شواهد تشخیصی می توان به تکرار کلمات اشاره کرد به طوری که شخص از رفتارهای ثانویه نیز در رنج و عذاب است که نتیجه آن خجالت و ترس از حرف زدن می باشد.

تاثیرات لکنت زبان در خانواده

اگرچه به نظر می رسد، شدت لکنت زبان می تواند پیامدهای آن را نیز مشخص کند اما باید پذیرفت متخصصان صلاحیت ارزیابی و قضاوت را دارند تا شاهد استرس و اضطراب نبود. اگر شما نیز فرزندی دارید که درگیر لکنت‌زبان بوده، بهتر است به این نکته اکتفا نکنید که لکنت خفیف پس از مدتی خود به خود بهبودی را ممکن می‌کند، بیماران و خانواده ها نیاز است با مراجعه به متخصصان روانشناس یا آسیب شناس گفتار و زبان از حمایت های بیشتر و راهکاری موثر بهره مند شوند.

تعیین شدت عارضه لکنت زبان، نخستین گام برای دریافت خدمات درمانی است و در جلسات مشاوره ای، اطلاعات بیشتری دریافت می شود تا درک کرد که کودک دچار لکنت عصبی شده است و یا ناروایی های گفتاری ناشی از لکنت زبان رشدی است.

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله بسیار چالش برانگیز است و نیاز به شواهد بسیار دارد، علی رغم آنکه مداخلات دارویی برای کنترل و یا کاهش شواهد، نتایج خوبی بر جای گذاشته است اما کنترل این عارضه مبتنی بر درمان دارویی نیست و بهبود چندانی نباید انتظار داشت. بروز پیامدهای ثانویه اجتماعی و عاطفی نیز همچنان پررنگ باقی می ماند.

حال درمان لکنت زبان مبتنی بر راهکارهای غیر دارویی است از جمله می توان نظارت بر گفتار برای کاهش لکنت و علائم اشاره کرد که نتیجه ی آن، توقف علایم لکنت زبان بوده و شخص با اعتماد به نفس می‌تواند نقص گفتاری خود را کمرنگ کند اما نباید از یاد برد اقدام درمانی در زمان طلایی عملکرد خدمات را مشخص می‌کند.

در صورت تداوم شواهد ناشی از لکنت زبان پیش از ۶ ماه به ویژه در سنین بالاتر از ۸ سالگی نباید انتظار کاهش رفتارهای لکنت را داشت. متخصصین بیان می‌کنند افراد درگیر لکنت‌زبان پیشرفته با وجود رفتارهای ثانویه نیازمند ترکیبی از رویکردهای درمانی است تا نخست فرد بیاموزد، تکراری اصوات و یا مشکلاتی مانند توقف را کاهش دهد سپس برای از بین بردن رفتار های ثانویه و کاهش ترس از صحبت کردن نیز آمادگی روانی داشته باشد که به عنوان روش اصلاح لکنت نیز شناخته می شود.

نتایج گفتار درمانی برای درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

لزوم درمان اثربخش در کودکان ۶ و ۷ ساله شده با درمان های دارویی چندان مشخص نشده است اما باید پذیرفت که گفتار درمانی نتایج شایانی را به همراه داشته است. همچنین طب سوزنی، الکترومیوگرافی مرتبط با فعالیت در عضلات لب، بازخورد شنوایی تاخیری نیز راهکارهای احتمالی محققان بودند اما گفتار درمانی که توسط شخص آسیب شناس گفتار و زبان صورت میگیرد مهمترین شیوه کارآمد درمانی بوده است.

باید پذیرفت با توجه به گروه درگیر که ممکن است کودک یا بزرگسال باشند اقدامات متفاوت هستند.

امروزه که تکنولوژی و علم در بالاترین سطح پیشرفت قرار دارند، می توان به درمانهای موثر بسیار امیدوار بود که در تمام طول زندگی، نتایج شایانی را به همراه دارند. اگرچه محققین کارایی بسیاری از روش‌های درمانی را نیز اثبات می کنند اما بهتر است به جای مشورت با افرادی که علم و سواد چندانی ندارند و استفاده از طیف گسترده راهکارهای بدون سابقه علمی که ممکن است پیامدهای روانشناختی نیز به دنبال داشته باشند از رویکردهای پیشنهادی متخصصان بهره مند شوید.

نباید از یاد برد که در حال حاضر درمان زودهنگام به عنوان متدی تاثیرگذار برای جلوگیری از لکنت مزمن مطرح می باشد به طوری که بازدهی را نیز چندین برابر افزایش می‌دهد و از تبعات اجتماعی و عاطفی مخرب نیز جلوگیری می کند.

شیوع لکنت زبان در بین خانواده‌های مختلف

برخی لکنت زبان را محصول عصر حاضر می دانند که سبک زندگی غلط سبب ترویج استرس و اضطراب مخرب بر روان شخص شده است که نتیجه آن آسیب به روحیه حساس کودکان و بروز ناروایی های گفتاری گردیده است. اما با مرور تاریخچه این ناروایی گفتاری می توان شاهد اطلاعات موثق بود که اشخاص بزرگ همچون نیوتون، چرچیل، پادشاهی ششم نیز درگیر این اختلال بودند و توانستند علیرغم ضعف مشهود، نقش تاثیرگذاری را ایفا کنند و نام و آوازه خویش را در تاریخ ثبت کنند.

خوشبختانه حال نه تنها خانواده های درگیر بلکه سایرین نیز از شواهد لکنت زبان آگاه هستند و می‌دانند بروز رفتارهایی مانند تکرار کلمات و توقف های نابجا به دلیل درگیری با این اختلال است و سعی می کنند با واکنش های غیر معمول مانند تمسخر و شوخی نابجا، فشار مضاعفی به روان شخص وارد نکنند.

نتایج آمارها نشان می‌دهد که این اختلال گفتاری حدود ۱۵ میلیون نفر را با مشکلات مختلف مواجه کرده است که برای کمرنگ کردن آن، نیاز به همکاری افراد بسیاری است که در راس آن معلمان و خانواده ها قرار دارند.

والدین می توانند با مشورت متخصصان درمانگر، علائم و شواهد را سریعتر تشخیص دهند تا ناگفته‌های بسیار را متوجه شوند که چنین اقدامات به ظاهر ساده‌ای می‌تواند به برگشت سلامت گفتاری کمک شایانی کند. اگرچه بسیاری از علائم ظاهری را کافی میپندارند اما مطمئناً داشتن اطلاعات کارآمد، بسیار مثمر ثمر خواهد بود.

مروری بر دلایل بروز لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله

استعداد ژنتیکی تاثیر باور نکردنی بر بروز لکنت زبان دارد به طوری که در گروهی از خانواده ها، این مشکل گفتاری، شیوع بالاتری دارد بنابراین نیاز است سابقه خانوادگی را در جلسات مشاوره با گفتار درمانگر مطرح کرد.

عوامل عصبی

بروز لکنت زبان تنها محدود به عوامل ژنتیکی نیست بلکه باید پذیرفت نقص در انتقال پیام های گفتاری می‌تواند برای انتقال مفاهیم، مشکلاتی را پدید آورد البته جزئیات به درستی مشخص نیستند.

اگر قصد دارید شاهد خدمات درمانی در ایده آل ترین حالت ممکن باشید، نیاز است تشخیص لکنت زبان را موکول به مراجعات بعدی نکنید، قبل از ۳ سالگی می تواند کیفیت اقدامات را دوچندان کند.

همچنین خانواده ها در جلسات مشاوره ای نیاز است، مدت زمان تداوم علائم را نیز مطرح کنند، مطمئناً کودکی که بیش از شش ماه، رفتارهای هشدار دهنده را نشان میدهد، نیاز مبرم به دریافت خدمات درمانی دارد.

شاید تعجب کنید که پسران نسبت به دختران ۳ تا ۴ برابر بیشتر درگیر لکنت زبان می شوند. درصورتی که فرزندتان با دیگر مشکلات گفتاری نیز دست و پنجه نرم می کند، باید بپذیرید که ممکن است علائم لکنت زبان نیز بر این رنج و عذاب بیفزاید.

نکات موثر برای آموزش خانواده های درگیر لکنت زبان کودکان

کودک در شرایطی قرار دارد که نمی تواند اختلالات و مشکلات آزاردهنده را بشناسد و برای مقابله با آنها اعلام آمادگی کند، بنابراین والدین باید پشتیبان سلامت فرزندشان باشد. نخستین گام می تواند دریافت اطلاعات و افزایش آگاهی باشد، مطمئناً نقشه راهی را ترسیم می کند تا علاوه بر شناخت زنگ خطر های هشدار دهنده، راهکارهای درمانی را به کار برد.

استفاده از لحن کلام آرام و مسلط به کودک درگیر لکنت زبان فرصت می‌دهد، مفاهیم و جزئیات را بهتر درک کند و آرامش ذهنی بسیاری را نیز احساس کند.

حضور در محیط های پر استرس و اضطراب، می تواند کیفیت خدمات درمانی اثر بخش را نیز کمرنگ کند به طوری که کودک نتواند تمارین و برنامه های آموزشی را دنبال کند.

اگر فرزندتان در سنین پایین قرار دارد و به به بهانه درک نه چندان بالا، اطرافیان با چهره عبوس و بی حوصله با مراوده های کلامی برقرار کنند، مطمئناً اعتماد به نفس را کاهش می‌دهد.

برخی از والدین با این تفکر که استفاده از توصیه های مانند آرام تر حرف بزن یا  نفس بکش، میتواند فرصت ارزنده برای رهایی از تنش فکری کودک درگیر لکنت زبان ایجاد کند، در حالی که این اقدام تمام اعتماد به نفس کودک را مخدوش کرده و فرصت رویارویی با مشکل را نیز می گیرد.

دورهمی های خانوادگی و جمع های کوچک، بستری ارزنده هستند تا کودک درگیر لکنت زبان بتواند مهارتی که از جلسات گفتار درمانی، کسب کرده است به نمایش بگذارد.

باید پذیرفت درمان صددرصد لکنت زبان احتمال کمی دارد بنابراین قبل از هر اقدامی، آمادگی روانی کودک را فراهم کنید تا برای فائق آمدن بر این مشکل، روحیه داشته باشد.

حفظ تماس چشمی اقدامی ساده و بدون هزینه است که می تواند اشتیاق و انگیزه به کودک ببخشد که نه‌تنها افکار و احساسات خویش را به درستی بیان کند بلکه نشانی از ضعف لکنت زبان نیز نشان ندهد.

پدر و مادر باید متناسب با درک کودکشان اطلاعاتی ارزشمند درباره لکنت زبان در اختیار بگذارند تا کودک بداند تفاوت با سایر هم سن و سالان چیست و برای همراهی در جلسات گفتار درمانی انگیزه داشته باشد.

حضور کودک درگیر لکنت زبان در مدرسه

درمان لکنت زبان در کودکان ۶ و ۷ ساله با جدیت بیشتری باید دنبال شود، این گروه حال می بایست به آموزش مشغول شوند و نقص گفتاری ممکن است محدودیت های جدی پدید آورد به طوری که رفتارهای غلط اطرافیان مانند تمسخر و آزار و اذیت نیز کیفیت آموزش را کاهش دهد.

شما به عنوان والدین دلسوز بهتر است در جلسات متعدد معلمان و مدیران مهدکودک یا مدرسه را از رفتارهای درست و اصولی که تأثیرگذار هستند، آگاه کنید تا به نوعی آموزش غیرمستقیم به سایر هم کلاسی ها نیز داده باشید، مطمئنا حضور در فضای آموزشی آرام و بدون دردسر می تواند کیفیت آموزشی را دوچندان کند علاوه بر آن که به موفقیت جلسات درمانی نیز کمک می کند.

اجازه ندهید برخی از اطرافیان به بهانه دلسوزی، فرزندتان را تحت فشار قرار دهند تا در دورهمی ها برای مکالمه های طولانی و یا داستان سرایی انتخاب شوند. این اقدام می تواند استرس و اضطراب دو چندانی را به روح و روان کودک تحمیل کند.

کودکان در سنینی هستند که چندان با آموزش مستقیم، ارتباط برقرار نمی کنند و فعالیتهای بازی گونه می تواند به کودکان درگیر لکنت زبان کمک کند، اقدامات موثر را به شکل غیر مستقیم بیاموزند.

سخن آخر

انتظار بهبودی یک شبه، رویایی شیرین اما دور از واقعیت است بنابراین برای اینکه درمان لکنت زبان کودکان ۶ و ۷ ساله را شدنی ببینید، نیاز است صبر و شکیبایی بالایی داشته باشید و همواره فرزندتان را برای حضور در موقعیت های مختلف آماده کنید. 

سبک زندگی امروزی به گونه ای است که بمباران اطلاعاتی می تواند مسیر زندگی شخصی را تغییر دهد بنابراین افرادی که چندان صلاحیت علمی ندارند مشورت نکنید، بلکه با متخصص گفتار درمانگر مشاوره ای داشته باشید تا بدانید این مشکل در ابعاد مختلف شواهد یکسانی ندارد اما دریافت خدمات درمانی می تواند امیدواری بسیاری به گروه درگیر شدت شدید نیز ببخشد. بنابراین تشخیص زودهنگام، مسیر درمان را هموار می‌کند.

افزودن دیدگاه جدید